Familie en vrienden gaan Alpe d’HuZes lopen
Oktober 2023
Op donderdag 6 juni 2024 doen 2 teams met familie en vrienden van Pauline mee aan de Alpe d’HuZes. De teams doen mee omdat ze geloven dat wij samen kunnen werken aan een wereld waarin je nooit meer doodgaat aan kanker.
Herinnering van …
Wij hebben mooie herinneringen aan Pauline, jij ook? Deel hieronder jouw herinnering.
Herinnering van Jurre, Tijn, Efi en Sam
Onze laatste reis naar Curaçao, wat hebben we genoten….
November 2023
Zoals afgesproken zijn we met de hele familie naar Valencia geweest, de stad die jij zo graag wilde bezoeken. Het was mooi en we hebben er van genoten, precies zoals jij het wilde.
Herinnering van Loraine
December 2023
Lieve, vrolijke, sportieve, stoere Pauline,
Gisteren hadden we het personeelsfeest en ondanks dat het een geslaagd feest was, was jij er niet. Jij die altijd het stralende middelpunt was. Jij die al een dag na het feest weer toeleefde naar het volgende feest. Je kon daar zo naar uitkijken. Ik zat vaak tegenover jou op het werk, en hoe dichterbij het feest kwam hoe enthousiaster je werd. Dan ging je ons vaak al extra enthousiast maken door ons een beetje teasen: Jij wist welke band er kwam en alle andere inside information en dat ging je lekker nog niet zeggen natuurlijk;), maar dat het fantastisch werd kon je wel beloven en die belofte heb je altijd waargemaakt. We, of eigenlijk jouw mede organisatoren, hadden dit jaar het thema gekozen die jij had bedacht en deze werd enthousiast ontvangen door alle feestgangers. Ondanks het grote verdriet ging het feest door. Zoals jij het had gewild. Wat een kanjers die lieve vrienden van jou en wat hebben ze het goed gedaan. Alles met wat jij leuk zou vinden in het achterhoofd. En wat was het fijn om daar ook een bijdrage aan te kunnen leveren.
Ik heb enorm genoten, gelachen, gedanst en de dag geplukt. Na afloop van het feest liep ik de zaal uit en ineens raakte het me. Lieve Pauline, sinds jij er niet meer bent vond ik het makkelijker om te doen alsof je gewoon op een hele lange vakantie was en je ieder moment weer vrolijk de werkvloer op kon lopen. Maar na deze avond niet meer, want jij was de belichaming van het personeelsfeest en als jij daar ook ontbreekt kan je daar onmogelijk omheen. En dit was jouw thema, dit had jouw feest moeten zijn. Geen vrolijke krullen op de dansvloer. We hadden moeten dansen en lachen en samen nagenieten, maar nu kon ik alleen maar hopen dat we jouw plannen hebben waargemaakt zoals jij dat voor ogen had omdat we het jou niet meer kunnen vragen. Potver, het is waar. Je bent echt weg…
En toch ook dichtbij, want vele herinneringen van de werkvloer gaan door mijn hoofd.
Alle keren dat Jeanet weer heerlijk scherpe opmerkingen had en jij dan reageerde met “Nou Jeanet, dat kan echt niet!” en daarna begon je te lachen. Ik kan jouw stem en de manier waarop je dat altijd zei zo voor mij halen.
En alle leuke verhalen die je vertelde over jouw gezin, jouw vrienden en de avonturen die je met hen beleefde. Wat was je ook enorm trots op jouw kinderen.
Of die ene keer dat er iemand binnenkwam en jij heel vrolijk en goedbedoeld aan diegene vroeg hoe het ging. Het totaal onverwachte kattige “Gaat je niks aan” zorgde ervoor dat we uit verbazing keihard moesten lachen. We hebben er nog vaak om kunnen lachen als we eraan terug dachten.
Of als ik weer voor de zoveelste keer begon over bitterballen als er iets met eten moest worden georganiseerd. “Jij altijd met je bitterballen!”.
Op een ochtend kwam je binnen en liet je lachend een plaatje zien die je tegen was gekomen en voor mij had opgeslagen. Het plaatje was een tekst: “Mijn favoriete sport is bitterbal!”. Die optie heb ik nog een paar keer naar voren gebracht als je bezig was met een sportief evenement bedenken.
De bitterbal kwam ook in coronatijd terug toen ik ziek thuis zat te werken en een via whatsapp een plaatje binnenkreeg met foto’s van diverse coronavarianten. En de Nederlandse variant was vormgegeven als, jawel, een bitterbal. Gevolgd door ‘Groetjes van Pauline!’. Een klein onderonsje, maar het appje heb ik nog steeds. En het tovert nog altijd een glimlach op mijn gezicht als ik eraan terug denk. En zo zijn er nog zoveel leuke en fijne herinneringen.
Naast humoristisch was je ook heel attent. Je leefde altijd ontzettend met iedereen mee en stond klaar voor de mensen om je heen.
Toen een dierbare van een collega ziek werd zei je nog tegen mij hoe vreselijk je dit vond en dat het beangstigend kon zijn hoe het leven ineens kon lopen. En een jaar later ben jij er door dezelfde afschuwelijke ziekte niet meer. Bizar. Cru. Oneerlijk.
Lieve Pauline, je was geliefd en je wordt zo gemist door iedereen. En ondanks dat ik jouw niet wil missen ben ik blij dat ik jou gekend heb. En met alle lessen die we van je hebben geleerd.
Dag mooie, stoere vrouw.
Herinnering van Peter
Lieve Pauline,
Hoe kan ik meer dan 46 jaar herinneringen ophalen die we met elkaar hebben meegemaakt.
Dat red ik niet in een paar regels, daar kan ik een boek mee volschrijven.
Je was een heerlijk spontaan kind, altijd vrolijk, nooit chagrijnig.
Als volwassen vrouw en later moeder behield je deze eigenschappen.
Heel veel mooie herinneringen, o.a. het concert van Barbra Streisand samen met Sandra, waar we bij waren.
Meer dan 40 jaar wintersport met elkaar, wat hebben we genoten.
Vooral de laatste blijft altijd in mijn herinnering, we hebben de hele week samen opgetrokken.
Veel gewandeld, Krimmler watervallen, en uiteraard op de diverse terrasjes in Gerlos en Königsleiten gezeten.
Ik kan mij niet voorstellen dat je straks bij mama bent (dat waren je laatste woorden) maar mocht dat zo zijn, doe haar dan de groeten.
Lieve schat, ik ga je ontzettend missen, dag mop!
Herinnering van Berber
Over een aantal dagen gaan we met de familie naar Spanje, hier hadden we het steeds over. Deze keer ben je er niet bij….
In gedachte wel! We gaan er proberen iets moois van te maken. -x-
Herinnering van Sanny en Pieter
Pauline kwam bij de familie Holman in een spelletjes familie terecht. Dat was voor haar wel even wennen. Haar creatieve kant werd aangesproken. Bijvoorbeeld bij Sinterklaas vieringen moest zij dichten en surprises maken. Gelukkig was Jurre er dan ook nog. Van haar sociale kant konden wíj nog iets leren. Wij werden door haar betrokken bij het gezin.
De liefde voor het strand werd met ons gedeeld. Aan Callantsoog, Spanje en Curacao en vooral aan het zwemmen met de schildpadden en het samen drinken van allerlei cocktails, houden wij bijzondere, leuke en warme herinneringen over.
Wij zijn blij dat zij onze schoondochter was.
Herinnering van Efi
Lieve mama,
Samen hadden wij nog 1 grote wens. Zwemmen met de zeeschildpadden. Afgelopen april zijn we nog naar Curaçao geweest. Onze laatste vakantie samen. Het was een super mooie vakantie om nooit meer te vergeten. En…. We hebben samen de zeeschildpadden gezien! Eerst vond jij het snorkelen nog wat moeilijk, maar toen je het eenmaal door had gingen we samen hele stukken zwemmen in de zee. Het was een geweldige vakantie. We hebben natuurlijk samen nog zoveel meegemaakt, maar dat is teveel om allemaal op te noemen.
Love you always
Herinnering van Sam
Lieve Pauline,
Ik heb veel leuke herinneringen en momenten met jou en je gezin meegemaakt. Veel leuke en mooie vakanties.
één daarvan is mijn eerste keer wintersport. Ik had meerdere keren geoefend in Nederland zodat ik de familie bij kon houden. Dat ging in het begin niet als gepland. Bij de eerste bocht die ik maakte stonden jullie allemaal te kijken of ik ging vallen.. en ja ik viel. Je moest erg hard lachen maar hielp me wel overeind. We hebben die vakantie samen veel vliegende herten gedronken en dat rare aprés-ski muziek geluisterd.
Lieve Pauline, rust zacht.
Herinnering van Annette
Mooie herinneringen, waar moet ik beginnen…..? Jij, vriendinnetje van Jurre en ik, vriendinnetje van Bas, zo is het ooit begonnen. Van jonge meiden naar ‘volwassen’ vrouwen, van jonge moeders naar moeders van opgroeiende pubers en zo gingen er jaren en jaren voorbij. Wat hebben we veel gefeest, gevierd, gepraat: van serieuze gesprekken tot slap lullen maar vooral wat hebben we genoten samen met onze gezinnen. Ook zonder onze mannen hebben we veel plezier beleefd, wat een lol met onze padelchickies en onze verrassings-uitjes met Daniëlle en Nicole.
De laatste jaren samen op vakantie, we begonnen ooit op Elba met een gezamenlijke vakantie. Elba was geweldig, wat hebben we daar volop genoten van de etentjes op het strand bij een adembenemende zonsondergang en de gastvrije Italianen. De vakanties die daarop volgden waren ook heerlijk, vandaar dat we keer op keer weer gezamenlijk boekten voor een volgende bestemming. Tijdens onze gesprekken op het strand ging het vaak over de belangrijke dingen in het leven: samen zijn, lief zijn voor elkaar en gezondheid. Het was heerlijk om samen met jullie op vakantie te zijn. Heerlijk relaxen op het strand, lekker eten, een wijntje en soms een limoncello om de dag af te sluiten.
Dit jaar gaan we weer, helaas moeten we jou missen….we zullen veel aan je denken en op je proosten. In ons hart ben je er altijd bij.
Tot slot, wat heb je het afgelopen jaar veel indruk op me gemaakt. Je bent altijd al positief geweest maar zoals jij het afgelopen jaar hebt doorstaan is ongelofelijk, zoveel moed, kracht en hoop om door te gaan. Ik heb heel veel respect voor je positiviteit, power en liefde. Je bent een voorbeeld voor mij, een mooi liefdevol mens!
En zoals beloofd…. we gaan ons best doen om samen met je prachtige gezin en je lieve familie er wat moois van maken in de toekomst.
Ik mis je
Herinnering van Danielle
Lieve Pauline,
Ik mis je zo ontzettend, iedere dag! Ik wil je nog zoveel vertellen, iedere dag!
Het lukte me niet eerder om iets voor je te schrijven en ook nu gaat het niet makkelijk. Ik heb wel 1000 herinneringen met je en aan je. Van vakanties, wandelingen, app-jes over een weer, de kinderen, spelletjesavonden…. Ik had er graag nog een miljoen bij willen maken. Maar dat kan helaas niet en het went ook niet en het zal ook nooit wennen.
We gaan voor jou de Alpe d’Huez op, zoveel mogelijk geld ophalen voor het KWF. Dat mocht er weer iemand het verkeerde lootje trekken, dat zijn of haar omgeving dan niet net zo’n mooi mens hoeft te missen als jij.
Liefs
NB: in plaats van een foto, de woorden die ik heb gesproken
Herinnering van Mechteld
Ik kende je als het vriendinnetje van Jurre toen je de vliegtickets van Ernst&Young bij me kwam boeken op het zakenreisbureau waar ik werkte. Nadat ik bij de gemeente Purmerend ging werken, tipte ik je over de vacature bij het secretariaat en werden we collega’s. Als snel sloot je aan bij “team Kerstfeest” en hebben we de geweldigste personeelsfeesten georganiseerd. Jij regelde de afspraken en samen met de anderen gingen we los. Eerst “vergaderen” over het thema. De meeste thema’s haalden het niet, want wat moest je aan als het thema “onderwater” of “nudistencamping” was, maar wat hebben we gelachen. Als we het na een paar sessies eens waren, regelde jij dat we naar de decorverhuurder konden. Onderweg in de auto lagen we alweer gevouwen van het lachen over hoe we het gingen optuigen, maar vooral over de verhalen en roddels van de vorige editie. Een week of 2 voor het uiteindelijke feest gingen we de hele club naar de kledingverhuur. Ook daar weer hilarische momenten over idiote outfits, veel te hoge hakken, jurken waar je alleen maar mooi in kon staan en het optuigen van Harm, die zich echt alles liet aantrekken. Je droeg een paar keer zo’n geweldige avondjurk (je ging altijd eerst de grootste baljurk passen die ze hadden), er was het discopak dat jou “iets” beter stond dan mij, een andere keer koos je voor een oranje overall. Het allerbelangrijkste van de outfit was dat je er de hele avond in kon dansen. En dat deed je en ik probeerde je bij te houden.Aan het eind van die feesten konden we bijna niet meer lopen van de pijn in onze voeten. Maar wel genoeg om nog even een shoarma’tje te gaan eten met de jongens. Gingen we achterop de fiets nog half verkleed en geschminkt naar Babylon. Geweldig. En dan een half jaar later begonnen hele circus weer van vooraf aan.
We zagen elkaar steeds vaker ook buiten het werk. Feestjes, verjaardagen, onze dochters die het heel goed met elkaar bleken te kunnen vinden en de vakanties die we samen vierden. In Spanje en tijdens de coronaperiode in Nederland. Gezellige dagen op het strand met de hele ploeg, altijd met een hapje en een (paar) drankje(s). Als het om Limoncello gaat kon ik je echt niet bijhouden. De avond in de chirinquito op l’Amfora (met die live-versie van Bella Ciao) en die met het kampvuur op Texel waren extra bijzonder.
Ons padelteam “ de padelchickies” was ook een doorslaand succes. Niet qua competitie, maar wel in de lol die we eraan hadden. De lessen van Jurre met z’n 8-en waren supergezellig en hielpen ons op weg. Onze teamoutfit straalde een en al vrolijkheid uit, terwijl wedstrijden meestal snel afgelopen waren, omdat we van de baan werden gespeeld. Maar daarna was er altijd een 3e set met een biertje, waar we lekker kletsten en tegen elkaar zeiden dat we echt nog een paar lessen moesten gaan nemen.
Ik mis je!
Herinnering van Natasja
Lieve Pijl,
Wij konden elkaar al een beetje via mijn neefje Buddy met blikkie trap, voetbal of verstoppertje op het garagepleintje achter het huis en waren dan altijd wel al in één team.
Bij de introductiedag op de RK MAVO werden wij bij elkaar in de klas geplaatst en dat werd het begin van een tiener-vriendschap en kregen we de namen ‘Pijl en Bink’!
We bleken goed in rollenspel en zo blonken wij op het podium uit als Salt&Peppa!
Waren beide echte kletskoppen die overal de lol van in zagen en de pauzes als het ‘echte’ schoolwerk zagen!
Totdat we wat serieuzer aan de gang moesten als de rapporten er weer aan zaten te komen!!! Beide opgegroeid met Barbra Streisand en zelfs onze prachtige vocale stemgeluiden als Barry & Barbra met ‘Quilty’ voor een cijfer met muziekles laten horen, overigens een dikke voldoende omdat we de teksten goed konden! Een bijzondere vriendschap die soms weer super close was en soms gedeeld met weer andere vriendinnen totdat we ieder naar andere opleidingen gingen.
De vele vele, echt heel veel brieven die we elkaar tijdens de les of in het weekend schreven (tja wij hadden toen nog geen mobiel
), bleek mijn moeder nog allemaal bewaard te hebben samen met de overvolle gepropte agenda’s! Wat een bijzonder aandenken zijn die nu geworden!
Zo nu en dan kruisten onze paden elkaar nog eens en bleken we toch nog steeds overeenkomsten in ons levenspaden te hebben en stonden we dan opeens zomaar dik een uur midden in een pad van de Hema, AH of op een parkeerplaats te kletsen.
Een aantal jaar geleden kwam Brady bij Tijn in het team en wat hebben wij geappt hoe leuk dat was!
Wij waren, samen met nog ‘een handje vol’, de echte voetbal-moeders die praktisch elke week trots langs de lijn stonden te genieten van the boys.
Lieve Pijl, maak er een gezellige boel van dáár waar je nu bent!
Het zal ontzettend wennen zijn jou niet meer langs de lijn tegen te komen …
Liefs ‘Bink’
Natasja Kokmeijer-Bink
Herinnering van Patricia
Lieve Pauline,
Ik ken je via Hemmo en in onze jaren als jonge ouders kwamen we elkaar geregeld op de tennisbaan en op verjaardagen tegen. Zo weet ik nog dat Yannick op Efi haar 3e of 4e verjaardag de hele tijd in Efi haar Mega Mindy pak in de rondte liep. Hij wilde hem niet meer uit en we hebben er samen hartelijk om gelachen. De vakantie op Elba jaren later was een pareltje. Ook deden we elk jaar een borreltje in Oostenrijk, als jullie gezellig een dagje naar Gerlos kwamen. Toen we beiden ziek werden, werd ons contact hechter. We wisselden ervaringen uit en keken beiden uit naar de komst van onze hondjes, Bruno en Teddy. Uit hetzelfde huis en samen opgegroeid. De eerste keer dat we samen gingen wandelen belandde Teddy in de prutsloot. En toen we samen op puppy cursus zaten, at Bruno bijna je haarwerk op. We hadden altijd wel wat om om te lachen. Je kon goed relativeren en jouw glas was altijd half vol. Afgelopen Februari in Oostenrijk hebben we nog met elkaar geproost dat de behandelingen achter de rug waren en dat we met onze families konden genieten in de sneeuw. Ik pluk de dag en als ik aan je denk, zie ik je krullen en je vrolijke lach
Herinnering Gerben en Davina
Het is niet te bevatten.. wat zal jouw gezin en jouw hechte dierbaren je ongelooflijk missen. Onze herinneringen gaan ook al ver terug. We zagen elkaar altijd op verjaardagen van Fred & Rinie en familiefeestjes. Het was gezellig met je! We hebben veel lol gehad. De laatste keer in Doorn… de volgende zou nog komen. Maar het zal nooit meer hetzelfde zijn, zonder jou. En inmiddels nog meer overleden familieleden. Wat kan het leven toch hard zijn. We volgen jouw ‘advies’!! Liefs D&G
Herinnering van Anita
Lieve Pauline,
Toen je 7 jaar was, leerde ik je grote zus kennen. Jij was het kleine zusje met het enorme lange haar. Ik herinner me nog goed dat er in die tijd al muziek van Barbra Streisand uit je kamer kwam. Toen je 11/12 was ging ik voor het eerst met jullie mee op wintersport. Wij met z’n drieen achterin, de hond tussen je moeder haar benen. Het kon allemaal en jullie waren als een 2e familie. Op een stukje sneeuw van 5 x 5 leerde jullie mij skien. We sliepen boven een koeienstal en belandden op de Jungfrau in een sneeuwstorm. Zulke mooie herinneringen. In die tijd had je ook al die vrolijke lach, en vond je ons als grotere meiden wel interessant, toch trok je lekker je eigen pad. Via Sandra kruisden onze levens vaak; je bruiloft, de geboorte van je kinderen, de (oud en nieuw) feestjes, padel. De altijd vrolijke, mooie Pauline. Het is onbegrijpelijk dat je er nu niet meer bent. Maar je hebt een onuitwisbare, indrukwekkende, prachtige indruk en footprint achtergelaten. We vergeten je nooit ❤️
Herinnering van Hemmo
Lieve Pauline,
tja wat schrijf je over iemand die je al bijna 40 jaar kent. Als tiener op het garageplein op de Tureluurhof. Dit is zo’n 30 jaar geleden en hier heb ik helaas geen hele actieve herinneringen meer aan (waarschijnlijk vanwege het feit dat we af en toe ook een drankje dronken) maar dat het altijd gezellig was dat weet ik nog heel goed. Later als vriendin van Jurre waar we altijd hele gezellige tennis/padel competities mee hadden/hebben. De heetste vakantie hebben we ooit samen met jullie en een hele leuke groep meegemaakt. Ondanks de hitte was het een geweldige vakantie. Daarnaast ook een aantal winstersport vakanties waar we jullie altijd tegenkwamen zal ik nooit vergeten. Hier heb ik ook mijn mooiste herinnering aan jou (en je familie) vandaan. Ik zal nooit vergeten dat jullie in de Umbrella zaten aan de ronde tafel. Wat was het leven toen nog mooi en wat heb ik van jullie genoten. Het meest grappige wat ik mij nog kan herinneren was onze gezamelijke “on-line puppy training”. Naast de cursus zelf hadden we nog een open “Hotline” waar we alle deelnemers 1 voor 1 doornamen. Wat een figuren zaten daar tussen…..
Lieve Pauline, ❤️🙏❤️
Herinnering van Rinie
Lieve Pauline,
ik herinner mij jou aan de mooie bos krullen (waar je ook wel eens op mopperde), de vakanties met onze 2 gezinnen (Super gezellig!). Op de camping moest je je al 4 keer per dag omkleden. Ook herinner ik mij nog de muziek die jullie maakte met de Kerst 😀
Ook was je heel bezorgd om je vader (na het overlijden van je moeder) en je belde hem wel 3 a 4 keer per dag. Lief en zorgzaam. Ik zal altijd aan je blijven denken.
Herinnering Sara
Lieve familie van Pauline,
In een weggestopt mapje op het werk, vond ik net nog wat mooie foto’s van Pauline op het personeelsfeest van 2013:
Herinnering van Petra de Jongh
Lieve Pauline,
Je was 6 of 7 jaar toen jij met jouw ouders en Sandra naar Purmerend verhuisde. Wij werden toen buurtgenootjes, klasgenootjes, en vriendinnetjes. In die tijd was jij helemaal weg van turnen en vond jij school vooral erg gezellig. Onze middelbare schooltijd hebben we op andere scholen doorgebracht maar we zijn wel met elkaar en elkaars ouders op stap geweest naar o.a. Sauerland en Ermelo. Daarna zijn we veel samen uitgegaan in het stadje. Mijn 1ste vriendje John leerde ik via jou en Marit kennen, net voordat wij (Geertje, Inger, Marit, Claudia, jij en ik) naar Lloret de Mar gingen. Hele gave vakantie was dat. Jaren later kregen we rond dezelfde tijd allebei een prachtige dochter en een paar jaar daarna ook allebei een prachtige zoon. Tussendoor gingen we af en toe lekker uit eten en vanaf oktober 2020 mocht ik bij jullie padel-groepje aanhaken.
41 jaar aan gezelligheid en herinneringen, te veel om allemaal op te schrijven……………….
Lieve Pauline, ik hoop dat jij blijft lachten en dan plukken wij hier de dag en zijn wij een beetje lief voor elkaar. Hou van jou!!!
Peet
Herinnering van Yvonne van der Linden
Lieve Pauline,
Wat zijn er al veel mooie woorden gezegd… en terecht! Wat was jij een prachtig, lief, vrolijk mens. Jij sprankelde altijd… wat een mooie eigenschap! Ik heb je daar altijd zó om bewonderd!
Als collega was je onze ‘Benjamin’…
Je hield je hart vast als wij het hadden over breinblubber, zweetaanvallen en alles wat bij de overgang hoorde! ‘Geef mij maar zo’n hormonenpleister, daar heb ik allemaal geen zin in’ riep je dan, hahaha… Ik zou nu wensen dat je lekker die overgang mag meemaken!!
Je hield ook je hart vast als er een notuleerklus aan zat te komen, dat was écht niet je hobby! Gelukkig waren we zo’n hecht team, we vulden elkaar altijd aan en dus deden wij de notuleerklussen, probleem opgelost!!
We genoten van onze gezamenlijke lunches/etentjes, dat konden we ook héél goed als team (zie foto’s), dierbare herinneringen!
Mooierd, als collega maar zéker ook persoonlijk mis ik je. Weet dat JIJ altijd onze Benjamin blijft…
Ga daarboven maar sprankelen, maak er op jouw eigen manier een mooi feestje van!
Miss you
Liefs
Yvon
Herinnering van Helen Bastiaans
Lieve Pauline
Een maand schelen Efi en Bram. Dat maakte dat we elkaar regelmatig tegenkwamen. Op de basisschool, gezellige uurtjes in het zwembad tijdens de zwemlessen (waar ik wat langer heb gezeten dan jij ;-)).
Op een gegeven moment raakten Bram en Efi met elkaar bevriend en nu loopt Efi stage bij mij op school.
Door onze gemeenschappelijke vriendschap met Daniëlle en Annette leerden we elkaar steeds beter kennen. Heerlijk kletsen en lachen met een borrel erbij op verjaardagen en feestjes.
We hebben veel gesproken over Curaçao. Gelukkig is het ervan gekomen. Je appte in onze ‘wijze vrouwen app’:
“Meiden, ik ben op Curaçao!!! I did it!!!” Je was zo enthousiast
.
We kregen mooie appjes en foto’s, vooral het zwemmen met schildpadden vond je ‘magisch’.
De laatste 2 dagen overlapten onze vakanties en onze borrel samen met Priscilla op Curaçao is er dus gelukkig van gekomen bij Zanzibar.
Lieve Pauline ik ga jou en je fantastische schaterende lach missen.
Proost, op jou!
Helen
Herinnering van Huib, Debby, Lars, Kevin en Mats
Mijn vage eerste herinnering heb ik nog van de camping in Putten. Maar daarna kwamen de vakanties met z’n achten in Frankrijk. Onvergetelijk waren natuurlijk de spelletjes met z’n achten in één caravan. Dat waren fantastische vakanties.
Een hoogtepunt uit ons leven, was onze trouwerij. De hele familie was erbij en onder leiding van Peter was er een hilarisch optreden met als centraal thema “vakantie”. Wat hebben we gelachen. De sterke familie band bleef bestaan en de groep werd alsmaar groter met de geboorte van onze kinderen. Verjaardagen maar later juist de familiedag bracht ons altijd weer samen.
Een ander mooi feest was de veertigste verjaardag van Debby. Iedereen in het roze. Wat sta jij mooi op die foto’s.
Die mooie herinneringen brengen nu toch een glimlach op mijn gezicht.
Herinnering van Roos
Lieve Paulien
Ik zag je elke dag wel een paar keer voorbij huppelen. Je appte me laatst nog in wat voor kleur je je haar nou zou verven, bruin of blond. Ik stuurde een foto van silvie meis met kort blond haar, en trots kwam je smiddags terug van de kapper met blond haar. Prachtig stond het je!! En je vertelde de mooie verhalen over je reis met je lieve gezin. Jij kon altijd weer genieten van mijn verhalen over, je weet wel;)
De lekkere wijn die we samen gedronken hebben, drink ik op jou!!
Lieve Paulien,
Heb het goed ❤️
Liefs Roos
Wendy Frantzen
Wijfie?! Wat doe je?
Afgelopen weekend (05/11/2023) kreeg ik het nieuws van jou overlijden onder ogen, en ik kan het niet anders bewoorden dat voor mij de wereld even stilstond. Moeilijk voor mij te behappenstukken dat net jij deze aardbol heb moeten verlaten. Ik kan me niet voorstellen hoe dit verlies te verwerken is voor jouw hechte familie en naaste vrienden. En dan voor jouzelf.
Ik heb jou voor het eerst ontmoet bij Ernst&Young Amsterdam waar ik jou heb mogen aannemen en waar we samen met heel veel lol en humor hebben samengewerkt. Je was de “firsse wind” met een bos blonde krullen. Hoe je deed, deed je het, voor iedereen een brede glimlach en helpende hand. Wanneer ik het er zo over heb zie ik je nog ons kantoor binnenkomen. De dag kon weer beginnen, Pauline was binnen.
Je vader en moeder, zus Sandra en Jurre, 1001 verhalen heb je ons verteld over hen. Je had altijd wel iets te doen of te regelen. Je hechte club vrienden waar je dan ook graag tijd aan spendeerde. Je leefde bewust met iedereen om je heen die voor jouw dierbaar waren en daar genoot je dan ook volop van.
Later kwamen daar natuurlijk Efi en Tijn bij. Hoe trots. Na mijn vertrek bij E&Y zijn we in elkaars leven gebleven door Facebook en heb ik zo je kinderen zien opgroeien. Je had jouw leven voor elkaar zoals jij dat wilde.
Toen ik E&Y verliet voor een andere baan heb je mij een klein bruine beertje gegeven met een rode strik, met een duidelijk boodschap. Dit beertje moest ergens in mijn huis neergezet worden, want dan zou ik zeker af en toe nog aan je denken.
Lieve Pauline, na vele wereldlijke omzwervingen, landen en steden waar ik heb gewoond, bij iedere verhuizing kwam het beertje weer uit een doos en werd hij weer neergezet. Onbewust zeg ik altijd tegen mezelf “zo Pauline is er ook weer bij”. Net als nu hier in Beijing, je bent altijd ergens in mij huis op een prominente plek te vinden.
En die prominente plek heb je ook in mijn hart. Voor altijd. En ik denk bij velen.
En dan dit. Wijfie?! Wat doe je?
Wendy
Herinnering van Marcel, Purmerend
Na het overlijden van Pauline is onderstaande op Intranet van de gemeente Purmerend geplaatst:
Pauline werkte bij het secretariaat van het Ruimtelijk Domein maar was vooral het gezicht van team VTH. Met haar prachtige rode krullen, haar energieke uitstraling en haar stralende lach, dartelde zij door het gemeentehuis. Altijd vrolijk en altijd gericht om het de collega’s naar de zin te maken. Ze hield enorm van haar werk maar ook van gezelligheid. Zij deed er van alles aan om de saamhorigheid op de werkvloer te versterken.
Pauline hield van feestjes en was zeer betrokken bij het organiseren van allerlei activiteiten rondom het werk, zoals de dag van het RD, beachvolleybal, IPad games, Padel clinics, niets was haar te gek. Het personeelsfeest in P3 was voor Pauline echter jaarlijks het hoogtepunt. Uiteraard zat zij in het organisatiecomité en door haar aanstekelijke enthousiasme wist zij steeds meer collega’s naar het feest te lokken. Op zo’n avond straalde zij echt en was zij niet van de dansvloer af te krijgen.
Nog geen jaar geleden kreeg zij echter het onheilspellende nieuws dat zij ziek was. Van dichtbij hebben wij gezien hoe zij de strijd is aangegaan. Pauline was zo krachtig en positief over haar kansen op herstel en wat heeft zij een vechtlust en karakter getoond. Dat verdient veel respect. De harde werkelijkheid is dat het een oneerlijke strijd was die niet te winnen viel, zelfs niet door Pauline.
Wat zijn we verdrietig door haar overlijden en wat zullen we Pauline enorm gaan missen.
De boodschap die zij mee wil geven aan de collega’s is veelzeggend over hoe zij in het leven stond:
” Lieve collega’s, pluk de dag, geniet van het leven, haal alles eruit wat erin zit, niet te veel mopperen en wees een beetje lief voor elkaar”.
Ruim 11 jaar hebben Pauline en ik intensief met elkaar samengewerkt. Samen met Jeanet vormde zij het secretariaat van VTH. Wat een prachtige tijd hebben wij met elkaar beleefd, hard gewerkt maar ook heel hard gelachen.
Een mooie herinnering is de heerlijke strandwandeling in Egmond met je vader, zus en de honden.
Herinnering van Esther Wartenbergh
Pauline was altijd vrolijk, lief en sociaal naar iedereen. In mijn gedachten hoor ik haar ook lachen, met haar harde lach en daarbij haar mooie uitstraling. Een mooi beeld en zo zal ik haar altijd blijven herinneren. Pluk de dag en wees een beetje lief voor elkaar…..wat een mooie tekst en wat een voorbeeld voor iedereen. Haar spreuk wordt mijn levensles! Lief mooi mens we zullen je nooit vergeten!
X Ester
Herinnering Greet Oudejans
Lieve Pauline,
Ik heb jou leren kennen via mijn kleinkinderen Danisha en Kyvano op het pleintje aan de Cairostraat.
Ik paste vaak op ze en zo kwamen wij in contact, jullie waren al bevriend toen met Lucienne en Ramon.
Meteen was er een klik met jou en je gezin.
Efi en Tijn waren meteen de grootste vriendjes en waren altijd met elkaar aan het spelen.
Dus ook bij slecht weer bij elkaar binnen, waardoor wij ook altijd met elkaar contact hadden, bij slecht weer via de app.
Ze zijn bij mij binnen hoor zei ik dan of jij andersom.
Bij de school stonden wij vaak samen de kindjes op te halen, ook stond ik daar vaak met je lieve papa Peter en zeiden dan tegen elkaar wat moeten onze kinderen toch zonder ons.
Zo kregen wij een hele fijne band met elkaar.
Altijd gezellig en iets te kletsen, na je werk plofte je vaak bij mij neer om heerlijk in het zonnetje te zitten en bij te kletsen.
Ook was jij voor mij de redder in nood toen ik niet durfde te kijken naar de hamster van Danisha waar een ongelukje mee was gebeurd, jij was er meteen en later hebben wij hier vaak om moeten lachen.
Voor jou kindjes was ik ook altijd de oma en zo voelde ik het ook echt en Peter andersom.
Ook hele fijne herinneringen aan de wintersport met elkaar die ik koester.
Contact met elkaar is altijd gebleven, ook nadat de oppas niet meer nodig was want de kids werden groot.
Ik kwam je tegen met zaalvoetbal, boodschappen doen of in de kantine van Purmerland.
En even heerlijk bijpraten zoals ook vroeger.
Lieve Pauline ik ga je missen met je lieve lach en luisterend oor en spontaniteit .
Je zit voor altijd in mijn hart.
Rust zacht lieve Pauline en ik hoop dat je weer bij je mama bent.
Herinnering Barbara Wartenbergh
Pauline, de prachtige en altijd vrolijke zus van Sandra, zo leerde ik je kennen. Ik kon vol bewondering kijken naar die bos krullen. Als je binnen kwam nam je altijd zo’n energie met je mee, het was aanstekelijk. Je had altijd een verhaal, iets meegemaakt en het was meestal hilarisch. Tegelijkertijd was je nuchter en kon je relativeren. Volgens mij hebben het ooit gehad over een weekendje samen weg, de zussen, Sandra, Pauline, Anita en ik. Jammer dat het er niet van kwam. Verslagen hoorden we van het nieuws vorig jaar en hebben meegeleefd al die tijd. De positiviteit en kracht van Pauline was voor ons ongelooflijk en inspirerend….. dat was jij ook. Als collega-fotograaf van Sandra maakte ik met enige regelmaat ook foto’s van de bevriende families en ik herinner me ook deze opnames heel goed, vlakbij de Jutter, zie foto. En het feest van Sandra en vriendinnen die 40 werden… Veel herinneringen aan de lachende, mooie en vrolijke Pauline, wat laat je een geweldige quote en indruk achter. Je blijft er voor altijd bij.
Herinnering van Judith
Lieve Pauline,
Zo fijn dat wij elkaar vaak aan het denken konden zetten. “Weet je nog laatst…. Nou, ik heb er even over nagedacht en… “.
Bedankt voor alle fijne gesprekken die wij hebben gevoerd tijdens het spelen van Efi, Tijn, Nika en Kes.
Liefs Judith.
Erik en Angela Koster
Lieve Pauline,
Wat een enorm gemis dat jij er niet meer bent. Deze foto is genomen van onze trouwerij op 30 oktober 2008. Zoals Jurre al heeft aangegeven tijdens de dienst was jij een stralende verschijning. Hier zie je dan ook een prachtige foto zoals iedereen jou zal herkennen!
Ik heb veel leuke herinneringen aan het spelen op zolder tijdens het Kerstfeest. Dit hebben we jaren lang gedaan en toen we wat ouder waren kwamen de bordspellen tevoorschijn. Kerst werd mede hierdoor een feest waar ik met plezier aan terugdenk.
We wensen de familie en vrienden van Pauline veel sterkte de komende tijd en we hopen dat jullie net zo genieten van deze mooie foto als wij.
Liefs, Erik, Angela, Ruben, Lucas en Meike
Herinnering van Bert en Klaske Koster
Lieve Pauline,
We vinden het vreselijk dat jij zo ziek moest worden en er al niet meer bent.
We herinneren ons een vakantie in Voorthuizen. Wij mochten in de caravan van Rinie en Fred. Toen heeft het bijna 2 weken geregend. We hebben toen verschillende uitstapjes gemaakt met elkaar. O.a. de Efteling.
Ook de gezamenlijke 1e kerstdag was altijd heel gezellig en druk.
De foto is gemaakt toen Bert 65 werd.
We wensen jullie allemaal veel sterkte. We denken aan jullie.
Liefs, Bert en Klaske
Herinnering van Marit
Lieve Pauline,
Ik kan nog steeds niet geloven dat je er niet meer bent. Wat was jij een mooie vrouw en een goede vriendin. Je zit voor altijd in mijn hart en ik ben heel dankbaar voor onze mooie vriendschap. Alleen maar liefde voor jou lieverd…
Ik heb al heel wat mooie herinneringen gelezen en ik kan er nog talloze aan toevoegen. Maar ik begin bij het begin. Wij leerden elkaar kennen in de 2e klas van de MAVO. Het bloeide uit tot een mooie vriendschap. We waren, zeker in het begin, onafscheidelijk. Ik heb oneindig veel foto’s, kaartjes, en volgeschreven agenda’s. Alles is bewaard en dat is maar goed ook. Dit zijn wij:
We zijn meerdere keren met elkaar op vakantie geweest en ik 1992 zijn we zelfs 3x met elkaar op vakantie geweest. De 1e vakantie dat jaar mocht ik met jullie mee op ski vakantie. Wat een feest dat ik mee mocht! Ik werd verliefd op Janco ha ha ha… Ik weet nog dat hij na de vakantie bij me op de stoep stond met bloemen en dat ik dacht ‘oh neeeee, dat wil ik helemaal niet’. 🙂 Ik vond het heel fijn dat ik met jullie mooie gezin mee op vakantie mocht. Het was een mooie vakantie! xx
Onze 2e vakantie in 1992 was naar Texel. Dit was onze allereerste vakantie zonder ouders. We waren in de zevende hemel! Je ouders hebben ons gebracht en hebben ons geholpen met het opzetten van onze tent. Jeroen, Marco, Lex en nog een paar anderen kwamen die eerste dag ook 1 nachtje. De volgende dag gingen zij weer weg en toen sloot Diane bij ons aan. We hebben ontzettend veel lol gehad en ik heb een heel foto album vol met foto’s van deze vakantie
. Het was een top tijd!
En onze laatste vakantie van 1992 was naar Frankrijk. Ik mocht weer met jullie mooie gezin mee. De hond was ook mee! Ik weet nog dat we heel graag naar een discotheek wilden, maar dat mocht niet van je ouders. We baalden ontzettend, maar inmiddels begrijp ik het wel ha ha 🙂 We hadden daar ook weer wat mensen leren kennen, waaronder een aantal Franse jongens. Dat was erg gezellig. We hebben toen ook nog wat uitstapjes gemaakt (waaronder naar watervallen) met je ouders. Ook dat was erg leuk en mooi.
Herinnering van Kees, Huib en Diane
Lieve Pauline,
Terugkijkend in de vele fotoboeken en naar de video’s, komen er heel veel mooie gezamenlijke momenten voorbij.
Dat begon in Usseln in Sauerland ,waar Jij en Diane jullie eerste skilessen kregen.
Wat hadden jullie een plezier en wij natuurlijk ook.
Dan naar De Feldberg in het Zwarte Woud , want het moest hoger en sneller.
En een paar jaar later bracht ons in Kirchberg in Tirol. Wat keek je daar naar uit, en wij natuurlijk ook. Mooie lange afdalingen maken. We konden jullie niet meer bijhouden. Maar ook de avonden “après-ski” met elkaar zullen we ons altijd blijven herinneren. Avond aan avond stoere verhalen en spelletjes doen oh oh wat hebben we gelachen.
We kwamen in een boek ook nog een brief van je vader tegen, toen je een week bij ons aan boord kwam. Hij schreef ons dat we er rekening mee moesten houden dat onze rust voorlopig voorbij was, want Pauline wil praten ,praten ,praten. Nou dat hebben we geweten, maar wat was het een gezellige week. Ook de dagen in Elahuizen in Friesland zullen we niet vergeten, want wat hebben jullie daar genoten op de surfplank.
Lieve Pauline dat we je nu al moeten missen is hard en ongelofelijk, dat we je glimlach niet meer zien is niet te bevatten, dit verdriet delen we met vele anderen.
We zullen je nooit vergeten.
Huib, Diane ,Kees.
Herinnering van Simone Neering
40 jaar minimaal gaan we terug . Als een rode draad door elkaars leven. Toe. Ging ik met Michael Kuiper wat een rare snoeshaan vond je dat. Hou je man in toom zei je dan lachend . En Ik weet nog zo goed Simoon kom bij ons competitie team . Daar had ze al snel spijt van … alle talenten waren bewaard voor mn broertje . Maar toch elke keer zei je ik ga anders wel met Simone. Te lief . Lieve Pauline till we meet again ❤️
Herinnering van April
Lieve Pauline, 12 jaar geleden kwam ik hier wonen op het plein. Ik leerde je gelijk goed kennen, want lekker kletsen kennen we wel. De klik was er gelijk. en daar ben ik heel blij om, die jongens konden het ook leuk vinden en werden ook echte vriendjes. Onze band werd steeds closer en we kwamen zelfs een paar jaar bij elkaar op verjaardagen.
Wat was je toch altijd vrolijk en positief. Ik heb je nog nooit horen klagen. En dat neem ik echt wel van je mee . Dat word het stukje wat ik mee neem van het meisje achter de krullen !!!
Ik vond het heel fijn met je en kon echt altijd mezelf zijn.
Je vertelde ook dat je pas je moeder was verloren en mijn verhaal vertelde ik ook aan jouw, je begreep ook altijd hoe ik me voelde. En ik jouw.
Ik was toen 23 jaar en jij 34. We schelen 11 jaar. Maar daar hebben we niks van gemerkt.
Zo lief ben je altijd voor me geweest.
Jullie waren beide op mijn 25ste en 30 ste verjaardag geweest. Wat had ik daar van genoten, totdat April weer teveel drankjes op had , maar ik ben blij dat jullie het toen voor me afgemaakt hebben en hebben genoten. Dat is een mooie herinnering van mij en jouw. je zus kwam ook nog alle foto’s maken.
Ik sprak je de laatste jaren , nadat de Corona een beetje wat minder werd, veel buiten. We maakten lekker een praatje, ik zei altijd tegen je “ jij krijgt ook nooit rimpels hè “ zo jong zag je er altijd uit.
Wat een genen lief.
maar we moesten ook altijd weer snel door. De laatste keer dat ik je echt sprak was voordat je naar Curaçao ging.
Wat had je er een zin in.
Zo wil ik me jouw herinneren. Een vrouw die alles uit het leven haalde.
Helaas mocht je hier niet lang zijn. En dat zullen we nooit begrijpen. Het ging daarna snel berg afwaarts. Het nieuws kwam hard aan.
Het is zo oneerlijk, er is geen een reden waarom het jouw moest gebeuren.
Je zal nooit vergeten worden lief.
Iedere dag komt helaas niet meer terug en is een dag verder van jouw bestaan af.
Maar met trots kan ik zeggen, dat ik jouw een deel van me leven heb gekend. We zullen nooit vergeten hoe jij altijd aan iedereen dacht. Er zullen nog heel wat tranen gaan rollen om jouw.
Ik wil het graag positief afsluiten en laten we kijken naar wat je ons voor mooie lessen hebt achter gelaten.
Pluk de dag , en wees een beetje lief voor elkaar.
Ik hoop dat je daar boven bent bij je moeder. En ooit zullen we elkaar weer zien.
Liefs April
Herinnering van Dyanne Koekkoek
Je bent en blijft de liefste tante ❤️